Dla rodziców

Żłobek nr 23 przyjmuje dzieci w wieku od ukończenia 12 miesiąca życia do 3 lat. Żłobek posiada trzy grupy wiekowe. Każda grupa dziecięca dysponuje kilkoma pomieszczeniami( bawialnia, jadalnia, sypialnia, łazienka), które wyposażone są w zabawki i inne przedmioty wspomagające rozwój dzieci oraz w sprzęty dostosowane do ich wieku. Żłobek czynny jest od poniedziałku do piątku w godzinach 6.00 do 18.00. Zapewniamy cztery posiłki dziennie przygotowane w naszej kuchni (śniadanie, drugie śniadanie, obiad i podwieczorek).

Kierownikiem żłobka pracuje w godzinach: 7.30 - 15.30

W swojej ofercie posiadamy zajęcia muzyczno- taneczne, przedstawienia teatralne, warsztaty teatralne, oraz inne imprezy okolicznościowe. W naszej placówce dbamy o miłą atmosferę i dobrą współpracę z rodzicami opartą na wzajemnym szacunku i zaufaniu.

W pracy z dzieckiem wspieramy jego rozwój, aktywność, podążamy za nim między innymi tworząc bezpieczną przestrzeń w której dziecko ma sposobność gromadzenia wiedzy, rozwijania swoich umiejętności w sytuacjach przygotowanych z myślą o nim, rozbudzania ciekawości, kreatywności, podejmuje zabawy według własnego wyboru, odkrywa nowy świat zjawisk i przedmiotów, uczy się relacji z innymi dziećmi oraz z dorosłymi.

Jak ułatwić dziecku adaptację w żłobku?

Pierwsze dni w nieznanym środowisku są dla dziecka wielkim przeżyciem, spróbuj ułatwić mu adaptację w nowych warunkach.

„Jeżeli twierdzisz, że mi ufasz - ufaj mi całym sobą. Ufaj mi – naprawdę. Potrzebuję Twojej wiary we mnie. Ona unosi moje skrzydła. Ty, moja mądra, dorosła Mamo we mnie wierzysz; Ty, dorosły, potężny Tato – ufasz, że dam radę, więc ja – Wasz malutki syn, Wasza mała córeczka – PORADZĘ SOBIE. Otoczony Twoimi ciepłymi zapewnieniami odnajdę w sobie siłę do tego, by sobie poradzić. Otulony Twoim wsparciem, Twoją pewnością i wiarą we mnie – będę latał…”

Katarzyna Wnęk – Joniec (‘Nie przydeptuj małych skrzydeł’)

Jak zminimalizować negatywne reakcje, unikając błędów w postępowaniu rodziców?

ODWIEDZ PLACÓWKĘ DO KTÓREJ CHCESZ ZAPISAĆ DZIECKO

UREGULUJ ROZKŁAD DNIA DZIECKA według tego rytmu, jaki obowiązuje w żłobku. Dzięki temu twojemu Dziecku będzie łatwiej oswoić się z codziennymi zasadami w nowym miejscu. Podawaj mu jedzenie regularnie, kładź do spania o stałych porach, wieczorem usypiaj nieco wcześniej, by wstawanie poranne nie było problemem.

JEŚLI JEST TO MOŻLIWE, W POCZĄTKOWYM OKRESIE ADAPTACJI (TYDZIEŃ, DWA) ZOSTAWIAJ DZIECKO W ŻŁOBKU NA KRÓCEJ. Niech dziecko zostaje najpierw na godzinę, później dwie, następnie cztery itd. – by miało czas na to, aby stopniowo przyzwyczaić się do twojej przedłużającej się nieobecności. Jeśli nie musisz, nie znikaj pierwszego dnia na kilka godzin, ponieważ dla dziecka twoja długa nieobecność może okazać się zbyt trudna.

NIE PRZECIĄGAJ POŻEGNANIA W SZATNI. Pomóż dziecku rozebrać się, pożegnaj się i wyjdź, przekazując maluszka opiekunowi. Ważne, by rozstanie odbyło się szybko i sprawnie. Każde dodatkowe pożegnanie, ponowne przytulenie sprawia, że dziecko koncentruje się na swoich emocjach, płaczu i coraz trudniej jest mu się uspokoić.

NIE ZABIERAJ DZIECKA DO DOMU, KIEDY PŁACZE PRZY ROZSTANIU. Jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.

NIE OBIECUJ - jeśli pójdziesz do żłobka, to coś dostaniesz. Płacz pomaga zmniejszyć lęk, jest sposobem odreagowania, uwolnienia nagromadzonych emocji. Pamiętaj też, jeśli dziś kupisz mały prezent, z każdym następnym dniem oczekiwania dziecka będą większe. Ono powinno poradzić sobie z uczuciami dla siebie, nie dla prezentu. Świadomość że to potrafi, da mu siłę na przyszłość.

KONTROLUJ, CO MÓWISZ. Zamiast „już możemy wracać do domu” powiedz: „teraz możemy iść do domu”. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk.

NIE WYMUSZAJ NA DZIECKU, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co wydarzyło się w żłobku– to powoduje niepotrzebny stres.

JEŚLI DZIECKO PRZY POŻEGNANIU PŁACZE, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do żłobka tata lub inna osoba znana dziecku.

STARAJ SIĘ OKREŚLAĆ, KIEDY PRZYJDZIESZ PO DZIECKO, W MIARĘ DOKŁADNIE. Nie mów więc: „przyjdę, kiedy skończę pracę” ponieważ dziecko nie wie, o której godzinie rodzice kończą pracę. Lepiej powiedzieć: „odbiorę Cię ze żłobka po podwieczorku/ po obiedzie”. Jest to dla dziecka dobra miara czasu, gdyż wie, kiedy są posiłki. Najważniejsze jest to, by DOTRZYMYWAĆ SŁOWA!!!

NIE OKAZUJ NEGATYWNYCH EMOCJI: nie płacz, nie wracaj pod drzwi, gdy słyszysz, że twoje dziecko płacze. Takie zachowanie u dziecka rozpoczynającego dopiero funkcjonowanie poza środowiskiem rodzinnym jest zupełnie normalne! Kiedy jednak zobaczy, że rodzic czuje się niepewnie, pozostawiając go w żłobku, będzie miało wrażenie, że dzieje się coś złego, a to spotęguje jego stres.

KAŻDE DZIECKO USPOKAJA SIĘ w zasadzie od razu po zamknięciu drzwi o sali, ponieważ absorbują je nowi koledzy i zabawki, a życzliwa i uśmiechnięta opiekunka zawsze przytuli, weźmie na kolana i uspokoi, zajmując jego uwagę czymś miłym i pozytywnym.

BĄDŹ KONSEKWENTNY/A. Jeśli jesteście zdecydowani, że dziecko będzie chodziło do żłobka, nie zrażajcie się niepowodzeniami. One są częścią rozwoju. Gdy mały człowiek uczy się wchodzić na schody, mądry rodzic nie wnosi go na rękach na ich szczyt. Mądry rodzic stoi tuż za plecami dziecka, by go wspierać i złapać, lecz pozwala mu zdobywać samodzielnie kolejne stopnie. Jeżeli oswajanie nowego miejsca trwa – waszym zdaniem – zbyt długo, jeśli zmiany zachowania są trudne dla wszystkich, nie jest to jeszcze powód, by od razu rezygnować ze żłobka. Warto w tej sytuacji zasięgnąć opinii pań opiekunek. Nauczyć się, jak można pracować ze swoim dzieckiem by nie uciekać od problemu, lecz pomóc się z nim uporać

DANIE DZIECKU DO ŻŁOBKA NP. ZABAWKĘ Z DOMU. Dajcie swojemu malcowi jakąś rzecz, która będzie się kojarzyła z domem (np.maskotka z którą zasypia)

WSZYSTKIE WĄTPLIWOŚCI LUB PYTANIA KIERUJ DO OPIEKUNA. To osoba, która spędza z dzieckiem większość dnia, więc doskonale je zna i jest kompetentna w swoim zawodzie. Na pewno uzyskasz pomoc i osiągniecie porozumienie. Dziecko, widząc, że rodzice rozmawiają z opiekunem, czuje się bezpieczne.